januari 2023

Ode aan het landschap van la Douce France.

In het Franse landschap zie ik het lieflijke van ‘la Douce France’ én het oeroude. Een arcadische, paradijselijke wereld met een schoonheid die troost en verkwikt. De stilte. Het uitgestrekte van de vlaktes. Het onvoorspel-bare en grillige van de kloven. Licht en schaduwen die het landschap veranderlijk maken. Het dreigende weer. De menselijkheid van de neigende berg. De humor van gestapelde huisjes op een berg.

Het is een sprankelende wereld die ik laat zien.

Wat ter plekke op het papier gebeurt is avontuurlijk en verrassend. Daarbij keer ik altijd weer terug naar dat wat mij als eerste raakte. In een stil moment dwars door de veelheid van indrukken heen. In mijn atelier ga ik vervolgens op zoek naar die eerste zielsverbinding. Het overtollige, niet ter zake doende, wordt geschrapt: tot het moment dat het werk leeft, ritme heeft én in evenwicht is met een huid vol kleurcontrasten in zowel transparante als dekkende verf. Ik streef naar eenvoud in een grote ruimtelijkheid. Ik houd van die tijdloze, stille en bijna sacrale dimensie met licht van binnenuit. Die ‘liefdesbrief’ schilder ik graag. f.t.dec.2022

zie ook: www.franciscatollenaar.nl